AMC IC 20160506
Mijn fiets is hier meer geweest dan hem lief is. Maar liefst 3x deze week heb ik mijn fiets op de voor mij zo bekende plek geparkeerd. Inmiddels niet meer in het fietsenhok maar tegende wandelstroom in richting de hoofdingang. Deze week mijn gehele check-up voor mij diabetes achter de rug. Woensdagochtend wel de hele ochtend in het ziekenhuis verbleven voor het interne geneeskundige onderzoek. Vanochtend de hectiek van het laboratorium meegemaakt. Een elektronisch afroepsysteem (de nummertjes) die niet werkte, ik in de stress van hoe lang dat gaat duren want ik was toen nuchter voor mijn gemiddelde bloedwaarde en cholestorol. Al met al viel het mee. Volgende week vrijdag de uitslag van het lab. De onderzoeken van afgelopen woensdag waren al goed. Ja als je je gewoon helemaal toppie voelt en alleen de getallen van die verdomde suiker niet naar beneden gaan, zal dat ergens aan moeten liggen. Zelf heb ik geen andere verklaring dan dat mijn lijf (de machine) niet goed/voldoende reageert op wat ik allemaal al goed doe. We wachten af, zoals altijd. Dus die fiets.... staat op dit moment ook weer tegen het wandelverkeer in geparkeerd en ik loop tegen kwart voor zes het ziekenhuis binnen. Het is erg rustig, valt me op. Het zal hier ook nog vakantie zijn. Eenmaal op de etage zie ik dat de keuken is gesloten, het licht brandt wel. Mijn vriendin van de keuken zal op één van de afdelingen rondlopen. Ik haal de sleutels en open het kantoor. Ik zie dat er een engelse familie in één van de familiekamers verblijft. In de eerste paar minuten van mijn dienst lopen ze al diverse malen heen en weer. En telkens vragen ze heel beleefd (zo zijn die engelsen dan ook weer) of ze naar binnen mogen. De deur gaat open en er komt direct een héél beleefd 'thank you' uit. Hè wat lekker weer. We gaan beginnen! Anouschka komt haar keuken uitgelopen en we begroeten elkaar net zo enthousiast als elke week. Ze vraagt naar Joy, tja die is nog eventjes vakantievieren op haar eigen wijze. Ze heeft het over andere vrijwilligers en ik hoor bizarre verhalen. Een meneer die de keuken dame steeds om thee vraagt, haar op een vreemde wijze aanspreekt. Een dame die niet voor bezoek open doet en alleen met haar telefoon bezig is. Het kan natuurlijk waar zijn. Het kan ook haar beleving zijn. Ik geef aan dat ze het bij de coördinator kan melden. Exact één etage beneden bji de patietenlounge. De blik wordt minder intens dan tijdens haar verhaal. Het zegt mij genoeg, die gaat niets zeggen. Het is tijd voor de eerste ronde. Die is in een mum van tijd doorlopen. Er is wel bezoek maar die zijn verstopt waarschijnlijk. Ik heb ze niet gezien in ieder geval. Ook op geen enkele verpleegpost is er iemand aanwezig. Mijn vermoeden dat het rustig wordt de waarheid. Een dame in een rolstoel komt van de afdeling samen met ik denk haar dochters. Ze blijven even staan en de mevrouw ziet mijn snoep en begint te glimmen. Ik pak het bakje en hou het haar voor. De dochters nemen ook. Ze willen iets eten en dat is blijkbaar iets lastiger nu het restaurant wordt verbouwd. Blijkbaar is er zo net voor het bezoekuur geen ander alternatief dan appie. Anouschka wijst hen de weg. De dames zijn even later weer terug met de vraag of er op de afdeling een magnetron is voor het opwarmen van hun gekochte eten. Net als alle andere vragen verwijs ik ze naar de verpleegkundige die wel of niet beslissen of het bezoek gebruik mag maken van hun keuken. Ik vind eigenlijk wel dat ik het politiek verantwoord heb opgelost, hihi. Inmiddels is het bezoekuur begonnen. Tijd voor het lezen van een interessant tijdschrift is wat ik voornamelijk aan het doen ben. Het is erg rustig vanavond. Zo meteen de tweede ronde en dan maar gauw naar huis. Niets te doen vanavond.
De tweede ronde is net zo rustig als de eerste. Ik kan weliswaar meerdere mensen koffie/thee/koud water schenken, maar ben binnen een kwartier weer terug op mijn plek. Echt niets te doen. Even nog mijn tijd uitzitten en dan is het lekker weekend!! En het is zover, ik ga mijn fiets thuis brengen. Heerlijk eigen gemaakte koffie (gewoon oplos) drinken en weekend vieren. Fijn weekend allemaal en tot over vier weken!!