AMC IC 20160422
Wanneer ik de verpleegkundige kamer binnenloop op Unit 6 krijg ik een warm welkom van de twee heren die er zitten. Het woordje welkom op mijn goedemiddag komt goed over. Ik meld weer als antwoord 'elke vrijdag'. Een kort gesprekje is het gevolg. Ik meld er ook bij dat ik straks in mei 4 weken niet aanwezig ben in verband met de vakantie. Of ik het hier niet erorm ga missen, grappen ze beiden. Uiteraard is het antwoord. Voelt eigenlijk best goed als je zo begroet wordt op een plek waar je toch maar 2,5 uur per week bent. Dus het is vanavond vrijdagavond, het is tijd voor mijn dienst gastvrouw IC in het AMC. Ik heb vanmiddag vrij genomen, het is even heel rustig in Amersfoort en daar maak ik dan maar gebruik van. Heerlijk even niets gedaan, lekker vroeg gegeten en rond half zes op de fiets gestapt richting het ziekenhuis. Dit keer vergeet ik de toegangspas en kon weer terug fietsen. Ik was gelukkig niet ver weg. Even later loop ik het ziekenhuis binnen, zie dat mijn favoriete receptioniste bij de balie zit. Ze zit in gespek dus groeten komt er even niet van. Ik ga met de lift naar 3 en loop direct naar de keuken. Ze doet de deur open en groet me even enthousiast als altijd. Het is me een stel samen die Anouschka en ik. We grappen en grollen eventjes. Ik haal de sleutels van het kantoor, krijg dat warme welkom. Even later heb ik de lamellen (nog steeds stuk) opengemaakt en de snoepjes op hun normale plek gezet. Ik ben er klaar voor, zo net voor het weekend begint.
Het is bijna tijd voor de eerste ronde. Niet voordat mijn grote vriendin van de keuken mij een grapje probeert uit te halen, ze komt met haar kar om borden en bekers op de afdeling op te halen. Ik doe dan altijd de deur open en zij bedankt en loopt door. Nu is er alleen het bedankje en ze blijft staan. Ik heb natuurlijk door dat ze wacht tot de deur dicht is en dat ik weer op de knoppen moet drukken. Ze komt even net iets te vroeg in beweging. De kar wordt door de deursensor opgevangen en de deur gaat open. We liggen beiden in een deuk van het lachen omdat de grap eigenlijk mislukt is en zij waarschijnlijk verwachtte dat ik het niet door had. Nu is het tijd voor de eerste ronde.
In die ronde kan ik diverse mensen voorzien van koffie/thee. Op de gang in de fauteuil, in wachtkamers en op de Units. En allemaal even dankbaar. Ik merk wel dat het rustig is op de hele IC. Lang niet alle bedden zijn bezet op de units. We wachten af bij de start van het bezoekuur. De eerste minuten van het bezoekuur is redelijk druk, de mensen lopen af en aan. Zon 10 minuten later is het erg rustig. Er lopen zelfs meer mensen van de afdeling dan er naar toe. De tweede ronde is nog rustiger dan de eerste. Het duurt totaal niet meer dan 10 minuten terwijl ik anders zo'n halfuur onderweg ben. Eenmaal terug in het kantoortje zie ik weer dezelfde vader van een heel klein mensje heen en weer lopen met de kinderwagen. Ik hoor ook even verderop een kinderstemmetje. Na de zoveelste keer dat ie langs loopt vraag ik of dat familie van hem is. Hij bevestigt en ik geen hem twee kindersnoepjes mee. Van heel lang geleden heb ik nog die Frozensnoepjes. Ik raak ze maar niet kwijt. Terwijl de zure, zwart-wit en drop napoleonnetjes best snel gaan vanavond. Nog even een extra sisi scoren. Het is erg warm vanavond en ik heb veel dorst. Dat is straks thuis weer gewoon weg hoor. Ligt niet aan mijn suiker haha. Zou kunnen maar is nie zo...
Het zit er op voor vanavond en deze week. Ik ga weekend vieren. Volgende week ben ik hier met Joy, die komt vrijdagmiddag en blijft tot zondag.Yeah ook zin in!!! Heel fijn weekend allemaal en tot volgende week!