AMC IC 20160311
Dat de vrijdag zo anders zou lopen had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Ik ontving gister een uitnodiging voor een gesprek vanochtend. Natuurlijk maak ik daar tijd voor. Zo gezegd zo gedaan, gesprek gehad en dan is het afwachten. Precies 5 uur vanmiddag krijg ik de bevestiging. Je mag aanstaande dinsdag starten! Bliiiiiiijjjjjjjjj!!! Dus het is straks èn werk èn opdacht. Nu eerst mijn dienst Gastvrouw IC. Ik rijd rond half zes met de fiets naar het ziekenhuis. Het lijkt wel met vleugels, hoe zou dat nou komen haha. Binnen een poep en een scheet ben ik in het ziekenhuis. Gauw nog ff bellen met mams en dan begint de dienst. Natuulijk heb ik mijn grote vriendin begroet, het kantoor geopend en al wat bezoek binnen gelaten. Anouschka meldt mij bij binnenkomst dat het héél er druk is op IC. Zij staan ook met z'n tweeën in de keuken. Een knuffel kan er dan ook niet vanaf. Een mevrouw komt bij na mijn belletje vragen of ze suiker en melk mag vragen. Ik loop met haar mee naar de keuken en geef haar twee van ieder. Ik herken haar van een groep mensen met echte koffie van beneden. Dat vertel ik haar en we hebben kort een gesprek. Dan volgt eigenlijk hetgeen dat Anouschka al heeft aangekondigd. Het is druk met bezoek. Het loopt af en aan met mensen. Er zijn veel marokkaanse mensen in verschillende wachtruimtes. Op mijn eerste ronde zie ik aan de ene kant van de IC (unit 3 en 4) weinig beweging. Aan de andere kant (de units 5 en 6) is heel onrustig. Met daar tussen in de grote lange gang waardoor de IC nog groter lijkt dan dat ie al is waar al die mensen op de gang wachten, bellen, praten etc. Voor beide groepen in de twee wachtkamers breng ik koffie / thee kannen. Wat zijn de mensen weer blij met een beetje warm vocht. Voor een oma breng ik speciaal cappaccino met extra suiker, geen probleem en wat een glimlach op dat gezichtje. Ze kan zich niet uitdrukken in het nederlands maar haar gezicht spreekt boekdelen. Heerlijk! Als ik weer in het kantoor ben is het bijna bezoekuur en ook deze dienst is het warm in het ziekenhuis. Warmer dan anders, eigenlijk precies als vorige week.
Anouschka klaagt dat het erg druk en warm in. Ze loopt richting de afdeling voor haar drinken rondje en vraagt of ik eerder wil dan anders. Hmmm verleidelijk maar ik vind dat ze eerst haar ronde moet doen voordat ik mag hebben. Een grote groep marokkaanse dames verlaten de afdeling. Zouden ze dan toch naar de verpleegkundige en mij hebben geluisterd om iets te gaan eten? En toch had ik eigenlijk al een beetje sisi gewild. Nog even wachten, ze is zoweer terug, pak je er diret twee
'Mag ik een snoepje stelen?' hoor ik schuin achter mij. Al snel staat een grote slanke jongeman voor me en grijpt naar een snoepje. Ik antwoord: 'Nee je mag er van genieten' Hij lacht me toe, bedankt me en wenst me een fijn weekend toe. Uiteraard wens ik hem dat ook en geef hem mijn mooiste glimlach.
Een dame vraagt mij de stand van zaken van een patient. Vriendelijk vertel ik haar dat ik geen gegevens kan nakijken en stel haar wat vragen zodat ik haar al met al wel kan helpen. Ze weet dat de patient na een ingrijpende operatie naar de IC wordt gebracht en wil graag weten of ie er al is. Ik verwijs haar naar Unit 6 waar ik ook altijd dit soort vragen stel. Ondertussen komt de kar met heerlijk drinken langs. Ik spring op en word heerlijk bediend door mijn grote vriendin van de voeding. Tuurlijk krijg ik twee bekertjes. Heerlijk!
Inmiddels is het bezoekuur begonnen en veel mensen lopen heen en weer en voor dat heen en weer lopen valt me op. Dat is anders niet vaak. Het is druk en onrustig. In ene rennen er marokaanse vrouwen richting de afdeling. Groeten is er niet meer bij en ze willen snel naar binnen. Ik open de deur en laat ze de afdeling oplopen. Het is zo tijd voor de tweede ronde. Deze is zoals verwacht best druk. Op de gang zijn heel veel mensen. Op Unit 3 word ik aangesproken door een verpleegkundige die die groep heeft aangesproken op het aantal mensen dat bij de patient mag staan. Ze wil even haar verhaal kwijt, ik kan er niet veel mee. Ik loop verder over de gang en tussen de mensenmassa zie ik een familie zitten op de fauteuils en bied ze koffie/thee aan. Graag! Ze zijn blij en dankbaar voor het aanbod. Op Unit 5 en 6 kan ik diverse mensen voorzien van koffie/thee en een klein praatje. De mensen zijn blij met een simpel kopje koffie/thee uit een automaat. Een beetje van de nodige aandacht voor de ander. Tevreden loop ik van de afdeling nadat ik op de Medium Care ook nog een moeder en dochter van koffie/thee heb kunnen voorzien. Ik ben heel bliij dat ik dit voor anderen kan doen. Mijn hoop is erop gevestigd dat ik dit tijdens de komende opdracht ook vol kan houden. Ik beloof Anouschka dat ik hoop er volgende week te zijn. Dat is in ieder geval wel mijn bedoeling. Moe envoldaan, ga ik van uit
Fijn weekend allemaal en hopelijk tot volgende week!