AMC IC 20151113
Op een vrijdagavond de 13e naar het ziekenhuis. Wie verzin dat? Ach het is weer mijn gebruikelijke dienst vanavond. Het regende heel hard vanmiddag. Ik was blij toen ik hier heen fietste het gelukkig droog was. De wind is wel heel hard, kwam bijna niet vooruit. Het is een rustige week geweest. Niets bijzonders te melden. Ik ben blij dat ik mijn twee uurtjes weer hier mag besteden. Ik loop rond kwart voor zes de etage op en realiseer me dat Anouschka me vorige week vertelde dat ze deze week vrij heeft. Dus ik tref iemand anders aan. Daar ga ik vast nog mee kennismaken. Op de eerste ronde zie ik weinig verpleegkundigen en diegene die ik zie spreek ik aan en vraag naar de beddenlijst. 'Och schat, daar moet je niet bij mij zijn, ik weet niet hoe dat moet' . Ik loop weg zonder wat te zeggen, dan gaan we bezoek doorverwijzen naar de afdeling spreek ik met mezelf af. Met die reaktie ben ik zo klaar. Ik beloof mezelf niet druk te maken. Het valt het bezoek op dat er verschillende snoepjes staan en er zijn veel enthousiaste reakties. Ik ben er weer blij mee. Het doet me goed dat de mensen genieten van mijn snoep. Drie dames waarvan er één zwanger reageren ook al zo blij. Ze mogen van mij meerdere snoepjes pakken. Haha ze geven aan dat ze het nodig hebben en dan mogen ze van mij pakken. Ik moet er zelf wel om lachen. Tot aan het bezoekuur blijven de snoepjes het onderwerp van gesprek. Bij een bekende die ik al enkele weken zie rondlopen bied ik de kleine die bij haar loopt de 'Frozen' snoep aan. Lekker zacht snoepje met veel suiker erom heen. En stiekum zeg ik tegen haar dat ze er gewoon twee mag pakken. De jonges die zo vreselijk onbeschoft waren tijdens Sint Maarten hebben er toch voor gezorgd dat zij haar snoepje kan pakken. Een heel vervelend voorval waar toch iets positiefs uit is gekomen. Beter de snoep hiero in het ziekenhuis dan ooit nog eens thuis. Het is rustig en ik ben wat haakpatronen, het schema van het schaatsseizoen en nieuws door te lezen. Zo komt het dat het in ene bezoekuur is. Dat gaat zo snel. Nog even en ik ga koffie/thee schenken voor het bezoek.
Het valt me ook op dat ik vanavond veel meer vragen krijg om patienten op te zoeken. Ik vind het vervelend maar ik verwijs naar de afdeling. De enkeling die de Unit weet waar de patient ligt kan ik echt antwoord geven. Het maakt het er niet leuker op.
De ronde koffie/thee is snel voorbij. Er is weinig bezoek, als ik al dacht. In een kwartier ben ik de vier Units doorgelopen. De afgelopen anderhalf uur is heel snel voorbij gegaan maar er is echt heel weinig voorgevallen. Ik geloof dat ik maar eens vroeg naar huis ga. Even afwachten wat de komende minuten gaan doen, haha en dan plan trekken.
Ja het is genoeg voor vanavond. Ik verwijs nog de laatste mensen naar Unit 3 om op te zoeken waar een patient ligt en ik ga inpakken en wegwezen. Ik wens iedereen een heel fijn weekend!