AMC IC 20151023
Thank God it's Friday.. Joy is vanavond mee. Ik had het vorige week al aangekondigd. Jolanda en Jo-an hebben ons gebracht en even meegekeken op de afdeling en het kantoor. Op de etage ontmoeten we Anouschka en zij en ik begroeten elkaar even enthousiast als anders. Ik stel de meiden voor en de dame van de voeding is net zo enthousiast als bij mij. Leuk!. We lopen de afdeling en en ik haal op Unit 6 de sleutels, we lopen weer terug en openen het kantoor, de lamellen. Joy zet de snoep klaar. We nemen snel afscheid van Jolanda en Jo-an. Hun eten heb ik al in de oven gezet. Die is klaar als ze weer thuis komen. Als Anouschka weer langs komt, vertelt ze dat het rustig is en dat ze tegenwoordig via een laptop moet bijhouden. Geen papier meer, maar digitaal. Ze is aan het mopperen. Haha en ze denkt bij mij gehoor te vinden. Dacht het niet!.. Papier is zo 1990!. Oef dat vind ze moeilijk merk ik, geen gehoor krijgen. Toch blijft ze vriendelijk en verwijst me naar volgende week. Ze geeft aan dat ik ook alles via de laptop moet doen. Nou geen probleem lijkt mij. Ik heb even gekeken welk device de dame gebruikt. Niets mis mee, goed spul. Ik beloof haar dat het wennen is en loop gauw weg. Joy en ik starten de eerste ronde. Er zijn maar drie Units open en beschikbaar. Het zal vanavond heel rustig worden.
De eerste ronde is zoals Anouschka het al aankondigde erg rustig. We kunnen op bij drie mensen op Unit 6 koffie/chocolademelk en/of thee brengen. Alledrie zijn ook van vorige week. Als ik bij de dame vraag of ze wat wil drinken herken ik haar van vorige week. Ik had thee gebracht en die vond ze te sterk dus uiteraard heb ik dan heet water met thee gebracht. We raken kort in gesprek en ik schiet vol. Ik weet niet hoe dat kan maar het gebeurt. En diegene die me kennen weten dat het emo knopje heel makkelijk ingedrukt kan worden. Ik vind het niet erg dat het gebeurt, de mevrouw ook niet. Ik geef door mijn tranen aan dat ik het fijn en bijzonder vind dat ik dit werk voor hen mag doen. Zij vind het bijzonder dat ik er voor haar ben. In de keuken stel ik nog een vraag aan een verpleegkundige. Die patient van die mevrouw lag vorige week op Unit 1 en nu Unit 6. Houdt het in dat het dan slechter met die persoon gaat? Dat mag ik inderdaad aannemen. We lopen van de afdeling af en ik zie dat Unit 1 waar die patient vorige week lag is gesloten en de patienten liggen op Intensive Care. Dat had die mevrouw ook kunnen vertellen in de keuken maar dat deed ze niet.
Het is ongeveer zeven uur en het bezoekuur gaat beginnen. Het is zo ontzettend rustig dat we saampjes best iets te drinken willen. Anouschka komt aanlopen met haar kar en we lopen haar tegemoet. Samen nemen we sisi. Ondertussen... in het atelier.... (familie Knots van 1980..pfff) is het hééééél rustig aan het worden. Het is de bedoeling dat Joy en ik gaan lopen naar huis. Ik heb al in mijn hoofd dat dit vroeger dan normaal gaat zijn. (zijn we op tijd voor The Voice hihi.. ach ook een doel op zich).
De tweede ronde is tegen alle verwachting in bijzonder. Joy maakt alle koffie/thee etc en brengt deze rond. Ik houd op afstand een oogje in het zeil. De mensen reageren zo enthousiast op die mooie meid en zijn zo dankbaar. Ik ben blij dat ik dit mag doen en deze keer met Joy.
Joy: het was vandaag een hele rustige dag want, er waren 3 units af gesloten dus ook niet zoveel bezoek.
het was wel weer leuk om te doen en gezellig.
soms nog even een praatje gedaan met de mensen was ook wel leuk.
tot de volgende keer.
groetjes:joy ;-)