AMC IC 20131018
"Ik heb al weekend" hoor ik thuis. "Jij moet nog werken lekker puh" volgt er achter aan. Nou daar is helemaal niets ergs aan. Ik heb vandaag wel een extra lange dag. Het was vanochtend kwart voor vier dat ik naast mn bed stond. Om kwart voor zeven zat ik op mn werk in Utrecht. Heb veel kunnen doen vandaag en ben rond drie uur naar huis gegaan. Het is genoeg voor deze week betaald werk. En wat kijk ik dan weer uit naar mn twee uurtjes in het ziekenhuis. Niks het is nog geen weekend, niks ik moet nog werken. Ik ben blij en dankbaar dat ik dit mag doen. Net voordat ik uit Utrecht wegging, sprak ik collega's die ik de colomn in de Metro wilde laten lezen en elke keer vergeet ik het door te mailen. Een kort gesprekje doet me thuis ook nog herinneren dat ik het hen graag wil laten lezen. Ik stuur de link van internet door. Leuke reakties. Ga maandag even buurten en persoonlijk horen wat ze ervan vinden.
Goed het is tijd voor het ziekenhuis. Ik zit alweer te schrijven. Heb dus de sleutels gehaald, het kantoor geopend, snoepjes klaargezet etc etc. Op de fiets hierheen merkte ik dat ik met een 'big smile' fietste. Kon hem niet verbergen. Ik ben gewoon blij..... En voor dat ik het weet heb ik al diverse liefhebbers voorbij zien komen die één of twee snoepjes pakken. Verpleegkundigen en artsen die de snoepjes als diner gebruiken. Ik vind het inmiddels prima. Ze maken zelf die keuze en ze zijn 18 geweest en oud en wijs genoeg.
Ook bezoek loopt meer af en aan dan dat ik de laatste weken heb gezien. Het zou een drukke avond kunnen worden. We gaan het zien. De dienst is begonnen. Ik ga mn ronde doen. Daar hoor ik niets bijzonders. Ik loop langs de wachtkamers en kan voor diverse kamers koffie en thee halen. Tussen de twee bestellingen in zie ik een echtpaar bij de schermen op de IC naar een patient zoeken. Ik snel erheen en hoor dat ze slecht nederlands praten. Ik zoek hun geliefde op en loop mee naar de verpleegafdeling waar ze zou liggen. ik loop weer terug naar de koffieautomaten en breng de tweede bestelling koffie. De mensen zijn er heel blij mee.
Het bezoekuur is begonnen en het loopt af en aan. Ook voor de koffie/thee is het flink druk. De wens is groot, haha. Ook de mensen die de weg vragen zijn er veel vanavond. Het gaat echt in een sneltreinvaart dat ik goed in de gaten moet houden wie ik eerst en daarna help. Het is best heel druk. Precies zoals ik het zelf heel fijn vindt. Veel mensen helpen en ook dat de tijd snel gaat. Helemaal niets doen is ook zo wat. Nog even en mn dienst is weer over.
Er is een moment dat het zo druk is met bezoek dat ik geen eens een gesprekje aan kan gaan met een chinese bezoeker die graag wil oefenen in het nederlands. Ik wijs haar de weg, zij loopt naar haar man en ik laat het andere bezoek binnen. Stilletjes hoop ik dat ik haar voor 8 uur nog eventjes spreek. Je hebt dat zo met mensen. En dat gebeurt bij haar.
Het is tijd de hoogste tijd... ik ga inpakken en wegwezen. Weekend vieren. Het is mooi geweest voor deze week. Fijn weekend allemaal