AMC IC 20130920
Het is een mooie dag vandaag. Ik heb vanmiddag gehoord dat mn gemiddelde bloedwaarde (HB1AC) goed is. Ik had gedacht dat ie te hoog zou zijn en dat ik toch minimaal aan de insuline zou moeten. in ieder geval de medische molen in om weer goed ingeregeld te worden. Niets is minder waar en gelukkig maar. Al mn inspanningen die ik mezelf eigen heb gemaakt om wel diabeet te zijn en niet ziek te worden werpen waarschijnlijk toch hun vruchten af. Ik let erg goed op mn voeding en dan vooral de koolhydraten die in mn voeding zitten. Probeer ook zoveel mogelijk koolhydraatvrij/arm te eten. En oké bewegen hoort er ook bij. Dat doe ik ook, niet voldoende. En toch is de gemeten waarde goed en dat kunnen jullie je voorstellen. Santje is er erg happy mee.
Vanavond ga ik dat happy zijn ook weer delen in het ziekenhuis. Ik haal nieuwe snoepjes bij de supermarkt en stap rond kwart voor zes het AMC binnen. Bij het halen van de sleutel op Unit 6 spreekt een verpleegkundige mij aan dat een familiekamer schoongemaakt moet worden, hij de schoonmaak al heeft gebeld/gepiept en die had niet gereageerd. Ach ik weet over wie hij het heeft en geef aan dat ik diegene (Melvin) in de gaten ga houden. Melvin had ik al gezien toen ik de afdeling opliep. Als ik van de IC afloop zie ik dat hij met de schoonmaak is begonnen. Ik moet erg lachen over de overtrokken reaktie van de verpleegkundige. Je ziet gewoon.. het komt goed. Melvin en ik praten even kort bij. Hij pakt zn werk weer op en ik open het kantoor, zet de snoepjes neer, log aan in de computer, pak de beddenlijst erbij. De dienst is begonnen!
Ik maak een ronde over de IC voor bijzonderheden ten aanzien van het bezoek. Zelfs op de IC is het rustig. De verpleegkundige kunnen heerlijk van hun avondeten genieten en met elkaar een praatje maken. Het is leuk om te zien dat ze daar ook tijd voor hebben. Geen enkele bijzonderheid op de Units. Ik kijk nog even bij de wachtkamers en kan voor één mevrouw een kop koffie schenken. Als ik terug ben in het kantoor, zie ik dat er steeds meer bezoek binnen druppelt. Een klein meisje met bloemen in haar handen moet ik teleurstellen. Ze mag ze niet meenemen op de afdeling. Papa en mama hebben alle begrip en laten de bloemen bij mij. Ik vertel dat ze de bloemen voor 8 uur moeten ophalen anders is het kantoor afgesloten. Ik wijs ze de weg naar de unit waar hun dierbare ligt. Ze zwaaien dankbaar als ze de afdeling oplopen.
Ook vandaag gaat de tijd weer heel snel. Op het moment dat het bezoekuur is begonnen is het uitgesproken rustig. Er zijn inmiddels al diverse mensen binnengelopen. Nu even niet. Stilte voor de storm misschien?! Afwachten.
De ronde over de afdeling voor koffie/thee lijkt in 1e instantie eenvoudig en saai. Van de 5 wachtkamers zijn er 4 niet bezet, de 5e is gesloten. En voor mij geldt: een gesloten wachtkamer is niet binnenkomen. Ik bedenk me op tijd om naar de fauteuils richting Unit 4 te lopen. Daar zie ik een man alleen duttend zitten. Als ik langsloop opent ie zijn ogen en hoort mijn vraag voor koffie/thee. Graag koffie! is zijnantwoord. Of ie mee moet lopen. Ja dat mag als u even wil lopen en afleiding. Ik kan het ook gewoon brengen. De man besluit mee te lopen. We lopen over unit 5 naar de koffieautomaat op unit 6. Hij wacht bij de deur terwijl ik een zwarte koffie voor hem intoets. Toen we bij de fauteuils wegliepen zag ik een man en een vrouw op de andere stoelen gaan zitten. Ik geef de man de koffie. We lopen allebei weer terug richting Unit 4. Ik neem afscheid bij de man en vrouw en vraag aan hen of ze iets willen drinken. Ook hier krijg ik een enthousiast antwoord. Ik haal het gewenste en krijg een een dankbare blik en glimlach. Ik kijk nog eens of de wachtkamers bezet zijn en loop terug naar het kantoor. Even later zie de man van de koffie met andere bezoekers de afdeling aflopen. Die blik is onbetaalbaar. Ik sla hem op (schrijf hem op..)
Op het moment dat ik met de meneer van de koffie richting Unit 6 loop, lopen we langs een familie die op bezoek is bij hun dierbare. De gang staat vol en ik loop diverse malen langs. Als ik de laatste keer langs loop, bied ik koffie/thee aan. Het komt dan nog even niet uit. Ik geef aan dat ik vooraan de afdeling zit en dat ze altijd mogen vragen. En inderdaad er komt even voor 8 uur een hoofd om de hoek met de vraag voor koffie/thee. 'Alleen als u er tijd voor heeft hoor' komt erachter aan. Ik zeg niets en maak de koffie/thee. Bij de drank zet ik mn nieuwe snoepjes erbij. Ik vermoed dat de patient net is binnengebracht en dat ze er vast nog wel even zitten. Ik weet van andere bezoekers dat een snoepje dan welkom is. Ook in de andere wachtkamer is bezoek gaan zitten. Ook hen kan ik voorzien van koffie/thee en ook daar zet ik een bekertje snoep neer. De tijd is weer voorbij gevlogen. Ik heb weer een voldaan gevoel en ga van het weekend genieten..
Fijn weekend allemaal!!!!