AMC IC 20130726
Het lukt me ook vandaag niet om onbezweet het ziekenhuis in te stappen. Het is vandaag 28 graden en dan is het net een tikkie te ver fietsen om dat droog te houden. Ik heb vandaag thuisgewerkt. Mn nachtrust was zo'n twee uur slaap en voor de rest wakker geweest. Dus ik dacht rustig aan doen en dat heb ik ook gedaan. En nu mag ik weer twee uur Gastvrouw zijn. Aan de patientenlijst te zien is het rustig. Inmiddels went het dat Anouschka er niet is. De andere mevrouw loopt rond vanavond. Ik heb geen inside information dus ik moet het van de originele lijst hebben. Degene van de middagdienst laat gelukkig de lijst liggen. Ik hoef dan geen nieuw exemplaar te vragen. Sommige verpleegkundige doen daar moeilijk over. Ze worden dan gestoord in hun eetpauze. Tja en toch is zo'n lijst erg handig. Ik ben altijd blij dat de vorige dienst een exemplaar heeft laten liggen. Nou de dienst gaat beginnen. Ik heb inmiddels al weer bezoekers toegelaten. Nu de 1e ronde over de afdeling. Het is erg rustig op de afdeling. Er is al veel bezoek maar er hangt een serene rust. Alle verpleegkundige zijn bezig en kan ik even niet de vraag voor de bijzonderheden stellen. Ik loop rustig over de afdeling weer terug naar mn kantoor en ga rustig zitten. Haha ook deze inspanning levert een snorretje van zweet op. En ik besef dat ik nu begin in te storten haha; Het start nu pas. en op het moment dat ik me dat bedenk zie ik dezelfde meneer als vorige week. Loopt met wat draden en een apparaatje door de gangen. Vorige week spraken we elkaar ook heel kort en nu weer. Hij complimenteert me met de fleurige snoepjes. Ik vertel mn verhaal en vertel ook dat ik dropjes heb neergezet. 'mijn man werkt in de drop' zeg ik. Ik krijg direct de vraag oh waar dan. We raken aan de praat over het filiaal in Hoorn waar Stefan werkt. Hij heeft daar ook gewerkt. Ja en het blijkt ook nog ongeveer dezelfde afdeling te zijn geweest. Als uitzendkracht voor een 3 a 4 maanden. Nee Stefan kent ie niet. Nou dat kan niet, iedereen kent Stefan haha. Grapje lieverd.... we praten nog even. Dan loopt ie weer terug naar zijn afdeling. Ik begroet weer bezoekers en doe de deur open voor een verpleegkundige die met zn handen vol eten naar de afdeling loopt. Wat grappig bedenk ik me. Wat is het wereldje klein. Het bezoekuur is inmiddels begonnen. Het begint best wel druk te worden. Geen probleem...
Melvin is al twee keer langs gelopen voor de gomballen. Ik heb vanavond toch weer voor die lieverd gehaald. De afgelopen weken wilde ik eerst het oude snoep opmaken en ik had vorige week verpakte snoepjes meegenomen. Vanmiddag bedacht ik me dat het wel leuk zou zijn als ik voor hem ook weer een snoepie heb. Trots loopt ie weg met het bekertje dat ik hem heb gegeven. Zo dankbaar. Ik mis Henk......
Bij mn ronde over de afdeling voor koffie/thee willen de mensen in de wachtkamer geen drinken. Ze hebben genoeg en dat kan. Als ik op de gang naar Unit 4 loop staan daar verschillende gezinnen te wachten. Daar zijnveel liefhebbers voor koffie/thee. Oh wat zijn ze weer dankbaar voor het bakkie leut. Halverwege het bezoekuur ben ik weer terug. Het is erg rustig vanavond. Ik geloof dat ik ook maar eens op tijd naar huis ga. Eens kijken hoe lang ik het nog volhou. Hoe lang het duurt voordat de luikjes dichtvallen. Als ik nu zo zit te typen, zijn het mn gedachten die ik opschrijf. Mn ogen hangen er een beetje bij haha. Veel plezier dit weekend allemaal! Doei!