AMC IC 20120826
26 augustus 2012
Zondagavond rond 17 uur begint het weer te kriebelen. Op tijd eten om ook op tijd in het AMC te zijn. We eten even snelle pasta hap, die ik overigens gisteren al heb voorbereid. Het is een weekend van flink veel water dat uit de hemel komt. Ik ben tussen de buien door met de fiets droog overgekomen. Dat is dus fijn om mee te beginnen. Ik kom op de afdeling en doe de deur open voor een turkse dame. We lopen samen de afdeling op en raken eigenlijk direct aan de praat. Ditjes en datjes, eigenlijk heel gezellig. Het doet me goed dat dit me overkomt. Als ik bij Unit 6 de sleutels haal, raak ik direct in gesprek met een verpleegkundige. die was net als de vorige week zijn collega al lovend over onze aanwezigheid. Ook hier even een praatje en ik vraag hem direct de beddenlijst te maken. Dat doet ie voor me en legt hem voor me klaar. Ik loop terug naar het kantoor, maak het open, doe het licht aan en leg alles op zijn plek neer. Nu lijkt het alsof ik er een plek voor heb, haha, niets is minder waar. Het buro is een U vorm en daar is plek zat. VAste plek, hmpfff dat ken ik niet haha. Toch grappig dat ik het zo opschrijf, maar goed. Ik loop het kantoor uit naar de dame van de catering. Bij binnenkomst had ik haar niet gezien. Het blijkt een ander te zijn, ik begroet haar, vertel dat ik vanavond gastvrouw ben en ik ga mn ronde over de IC doen. Bij binnenkomst opde IC kom ik de verpleegkundige tegen waaraan ik de beddenlijst heb gevraagd. Hij komt de lijst brengen met een toelichting dat er een patient net is binnengebracht. Ik neem de lijst in ontvangst, loop mee tot aan Unit 2, bedank hem voor het brengen. Onderwijl zie ik Henk aan komen lopen. Henk had ik bij mn fiets wegzetten buiten beneden als gezien. Hij was buiten aan het bellen. Als ik hem tegenkom op de IC en hem vertel dat ik hem buiten heb gezien, vertelt ie enthousiast dat ie zijn moeder in Suriname heeft gebeld over hoe het weer was daar. Ja met dit weer wil je wel weten hoe mooi weer het aan de andere kant van de plas is. Ook begroet ie mij weer zoals altijd zeer hartelijk en vraagt hoe het met me is. We praten even voordat ik de ronde afmaak. Enkele wachtkamers zijn gevuld, ik laat ze nog even. Ik ga terug naar het kantoor, doe de lamellen open, zet de snoepjes neer en doe de dingen die er altijd bijhoren, computer aanzetten/aanloggen, aanwezigheid noteren. En natuurlijk mn tablet in gereedheid brengen voor mijn verhaal voor vanavond. En we zijn zo'n 20 minuten verder en ik heb dit al opgeschreven. Wat is het toch heerlijk om te doen...
Deze week was op mijn werk best hectisch. Ik ga binnenkort zelfstandig het testtraject organiseren en vanaf komende week ga ik kennismaken. Ik vind het best spannend, had het er al met Henk heel kort over. Die is dan lekker relativerend, als je er nog aan moet beginnen is het spannend. Als je straks begonnen bent, wordt dat minder. En daar heeft ie gelijk in weet ik. Heb gisteren nog enige voorbereiding gedaan op de gesprekken die ik ga houden. Toch nog beetje Tmap doorlezen, vragen voorbereiden, doelen benoemen. Ik weet zeker dat ik het kan, het voelt niet altijd zo. Af en toe vind ik het vervelend dat ik me onzeker voel. Nu zit ik hier en voel me helemaal op mn gemak. Ik mag er zijn voor anderen en dat wordt gewaardeerd!
Deze week belde Sigrid van Markant (van mn andere vrijwilligerswerk) dat de dame waar ik nu nog eens in de 4 weken gezelschap hou definitief is opgenomen in een verzorgingshuis. Ze keert in ieder geval niet meer terug in haar huisje in De Drecht. Sigrid vraag aan mij of ik ondanks het AMC (dat had ik haar al verteld) nog belangstelling had om mantelzorgers te ontzorgen. Ik denk gauw na en vertel dat als dit eens in de 2 weken kan ik het geen probleem vind. Ze vertelt me van een hindoestaans gezin met een mevrouw die een chronische ziekte heeft, net geopereerd is (waaraan en welke ziekte ze heeft is me even ontschoten). Meneer en de zoon hebben het zwaar met de verzorging haar en zouden als ik er ben even iets anders kunnen doen. Dit spreekt me heel erg aan, ik hoef niet lang na te denken. Ik heb al in mn hoofd hoe ik het ga regelen als we een positieve kennismaking hebben gehad. Dit vertel ik ook aan Sigrid, zij gaat mij de gegevens van het gezin mailen, ik ga contact opnemen voor een kennismakingsgesprek. Gisteren heb ik de zoon gesproken en afgesproken voor 8 september 10.30 uur. Het gezin woont ook in Amsterdam Zuidoost dus het is voor mij goed bereikbaar. Ik heb in mn hoofd het zo te doen dat ik eens in de 2 weken na de vrijdagavond dienst in het AMC de zaterdag van 10 tot 12 uur de familie bezoek. Uiteraard nogmaals als het kennismakingsgesprek goed verloopt en vooral goed voelt van beide kanten. Ik ben heel benieuwd. Mw Waijer (de oude dame) was mijn eerste vrijwilligerswerk. Ik ben haar heel dankbaar, al weet ze dat niet en zal ze het niet weten. Ik heb met haar hele fijne tijden meegemaakt, heel fijne gesprekken gehad, ook al ging het altijd over hetzelfde en herhaalde elk gesprek zich bijna elke 5 minuten. Ik heb veel van haar geleerd over Alzheimer en ik heb bewondering voor de thuishulp dames die haar verzorgde. Goed aan elk tijdperk komt een einde, ook deze. Mw Waijer bedankt....xx
Inmiddels zijn er diverse bezoekers naar binnen gelopen, verpleegkundige lopen van de afdeling af en pikken zo af en toe één of meerdere snoepjes.
De dame met wie ik aan het begin van de avond de afdeling op liep verlaat de afdeling en bedankt me voor het leuke gesprek, ik doe dat ook, we zijn allebei heel erg blij met zo' n klein gesprekje. Ze pakt een snel een snoepje. De oudere dame die bij haar is spoor ik aan om te pakken en... ze pakt een dropje. Met een grote glimlach op allebei ons gezicht groeten we elkaar en ze loopt weg... Tja onbetaalbaar.....
Nog een verpleegkundige... ze komt met een patient en haar partner van de afdeling en reageert vol bewondering op de snoepjes. Ze zorgt er voor dat beiden een snoepje pakken en uiteraard pakt zij ook. Het snoepfeestje is weer gevierd.
Ik loop een ronde over de afdeling voor koffie / thee. Ik kan voor enkelen wat verzorgen. Heb geen hele kannen hoeven verzorgen gelukkig, dat is straks voor het opruimen weer makkelijker. Vanaf bezoekuur (zo vanaf 19 uur ) is het heel rustig. Ik ga zometeen al beetje opruimen. Ben ik op tijd thuis en kan ik me gaan klaar maken voor de komende hectische week...