AMC IC 20120527
27 mei 2012
vanavond weer IC dienst. Ben weer mn schrift vergeten en ga nu via mn tablet opschrijven wat ik meemaak in het AMC.
voor dat ik op de fiets stap moet ik wel 5 keer terug omdat ik dingen vergeet mee te nemen, het is heel verwarrend. Als ik op de fiets zit heb ik al goed gevoel, moet nog even mn kwaadheid van het vergeten verwerken, maar goed, het goede gevoel begint.
Als ik de sleutel van de cateringdame mag gebruiken kom ik op de IC en ga ik de sleutels halen. Bij aankomst in het kantoor merk ik dat ik het allerbelangrijkste ben vergeten: mn dropjes!! Voor een kort moment komt de boosheid weer bovendrijven. Ik moet me inhouden. Ik ben niet thuis! Ik zet me over mn teleurstelling heen, pak het inmiddels schoongemaakte kleine bakje en vul deze opnieuw met de pepermuntjes. Bij mijn ronde voor bijzonderheden hoor ik weinig tot geen bijzonderheden. rond half zeven maak ik een ronde over de wachtkamers. Er is er maar één bezet en voor die twee heren maak ik een kan heet water voor de gewenste thee. Ik ruim de andere wachtkamer op, pak voor mezelf een kop thee en ga terug naar de voorkant. Daar laat ik weer diverse mensen binnen. De ambulance broeders begroeten me enthousiast en ik ben teleurgesteld dat die stomme pepermuntjes er liggen.
Over de dropjes: die neem ik bijna elke week mee van de Aldi, wetend dat ze muntdropjes en honingdropjes door Perfetti worden gemaakt. Zelf vind ik de pepermuntjes zo vreselijk ouderwets. Je doet de mensen een plezier met gewone zoete drop. Goed ik heb ze vanuit onze Klene doos in een stevige diepvrieszak gedaan en op het aanrecht laten liggen. Stom!
Het is rustig, dat merk ik aan alles, er zijn weinig mensen op de units en het is natuurlijjk pinksterzondag. Ik hou rekening met ernstige rust, haha. en dat klopt wel het is heel erg rustig. Mickey is er ook niet zoals oma twee weken terug had gezegd, maakt niet uit het is er erg genoeg als je moeder sinds begin april dit jaar al op IC ligt. En volgens oma nog wel even blijft. Mijn tweede ronde over de afdeling is actef. Ik kan voor diverse mensen koffie en thee halen. Een verpleger spreekt me aan, heelvriendelijk.
Tijdens het koffie halen zie ik dat Mickey binnen komt met oma. Ik zet snel de thee voor heren neer en begroet beiden. Aan oma vraag ik nog even hoe het gaat, ze vertelt enkele details. Ik wil mn ronde afmaken geef bij oma aan dat ze snel naar haar dochter mag. Die mag volgens oma al snel naar medicare, ze praat terwijl ze wel verlamd is. Ach elk detail is voor mij overbodige informatie. Ik ben er voor familie en dan maakt het voor mij niet uit wat de patient mankeert. Tijdens de laatste minuten heb ik een leuk gesprek met de dame van de catering. Deze deur zit schuin tegenover de IC en we zien elkaar telkens als zij terugkomt van haar ronde. Ze vertelt dat ze dit werk naast haar studie kinderopvang doet. Ze zit in het laatste jaar van haar studie. Ik vertel dat ik ICT software tester ben en dit in het AMC als vrijwilliger doe. Daar kijkt ze van op. Al met al een geslaagde avond weer. Bij het controleren van de kamers en terugbrengen van de sleutels gaat veel familie ook weg en danken me voor de goede zorg. Ach het is onbetaalbaar! Onderweg naar beneden kom ik de heren de thee tegen, ik knipook en loop het gebouw uit. Met een goed gevoel stap ik op de fiets naar huis. Hemelsbreed zo dicht bij elkaar en de wereld is zo verschillend.
Aanstaande woensdag heb ik een afspraak met Irene om een contract te tekenen en mn badge in ontvangst te nemen. Dan hoef ik meer allerlei fratsen uit te halen om de deur van de IC te openen.
Vanaf 8 juni ga ik ook avonddienst eens in de 2 weken op vrijdag lopen. Ik krijg zoveel voldoening op de afdeling. Ik wil me meer inzetten. Dit wordt van de week enthousiast ontvangen door Irene. Ik word voor juni ook op de vrijdagavond ingeroosterd.