AMC IC 20160722
Na een lange week van werken..... hihi kan het weer een keer zeggen..... Hoe lang ik daarover heb moeten nadenken? Vanaf dat ik de hoek om fietste richting het AMC. Dan al ontpoppen zich in mijn hoofd beginzinnen van mijn verhaal van vanavond. En deze kwam het eerste in mij op. Die heeft dan ook het recht om er te staan haha. Dus... na een lange week van werken ben ik weer in het ziekenhuis voor een dienst op de IC. Rond kwart voor zes loop ik de etage op richting de afdeling, ik haal de sleutels en open het kantoor. Bij de receptie bij binnenkomst heb de twee dames gegroet. Een mevrouw die ik normaal voorbij zou lopen en de dame die ik vorige week een rondleiding heb gegeven. Ze groet enthousiast terug en vraag overbodig of ik vanavond de dienst op de IC loop. Vriendelijk geef ik antwoord en loop door naar de lift van de G vleugel. Als de lamellen weer open zijn, zet ik de snoep neer. Ik heb al weken hetzelfde, een grote bak vol en die raakt maar niet op. Het heeft er toch de schijn van dat er minder van wordt gegeten. Ik gebruik altijd een andere stoel dan diegene die aan het buro staat. Ik wissel de stoel om en het valt me op dat de badges 'vrijwilliger AMC' er tegenwoordig iets frisser uitzien dan die van mij. Ik besluit er één om te ruilen. Ik pak een frisse witte en ruil deze voor de mijne iets minder fris (qua kleur dan hè). Ik zie direct dat het tekst gedeelte de helft kleiner is, dus geschreven kan er niet meer staan 'Sandra Kooren, Gastvrouw IC, Vrijwilliger AMC. Heel simpel 'Sandra' voldoet voor vanavond. Ga thuis wel kijken wat ik ermee kan. Ach je kunt er maar druk mee zijn, bedenk ik me. Het is tijd voor de eerste ronde. Toen ik de sleutels ophaalde, zag ik de man die ik elke week zijn thee met suiker breng en de mevrouw van de rietjes van vorige week. Zij ligt in een aparte kamer op IC. Ik wenk hem en vraag naar hoe het met haar gaat. Op mijn eerste ronde haal ik thee met suiker voor hem en als grap doe ik er een rietje bij. We lachen in de deuropening. Ik kan ook anderen voorzien van koffie/thee. Het is redelijk rustig op de I. Op Unit 3 zie ik politie koffie halen in de keuken. Ik vraag of ik ergens rekening mee kan houden. Hij verwijst me terecht naar de verpleegkundige en die geven mij desgevraagd informatie. Een patient is onder begeleiding van politie en heeft beperkt familiebezoek. Uiteraard stem ik af dat zij als verpleegkundigen ervoor zorgen dat dit in goede banen wordt geleid en dat is het geval. Nu is het bezoekuur. Sommigen die te vroeg zijn, wachten ergens bij de lift en durven niet door te lopen richting mij (zou ik ook niet doen hoor haha). Op gegeven moment vragen ze toch of ze naar binnen mogen en natuurlijk weiger ik ze helemaal niets. Tot nu toe heb ik ook de receptie hoofdingang twee keer gebeld voor info over een patient. Dan komt de meneer van het transport (met de mooie gesprekken met de mensen) uit de IC en loopt de verkeerde kant op. Best grappig om te zien hoe hij met bed en al achteruit gaat. Loopt bijna tegen mensen aan die komen aanlopen. Een meneer en mevrouw met rolstoel. Ze vragen aan mij waar de overloop is waar je over het grote plein kan uitkijken. Ik laat ze buiten zien op IC en wijs ze naar de 1e etage waar ze uitzicht hebben. Een politieman komt de andere aflossen. Ze vallen wel op in dat pakkie met gele strepen. Je kunt ze bijna niet missen. Dat geldt overigens ook voor de vriendelijke ambulance mensen, als ze het juiste pakkie aanhebben kun je ze niet over het hoofd zien. En ze maken gretig gebruik van de snoep vanavond. Bakkie is bijna leeg. Een korte tijd is het heel druk met aanloop, vragen, van alles en nog wat. Dan is het weer heel rustig. Zo rond half acht ga ik voor de tweede ronde koffie/thee. Zo rustig als het is met aanloop van bezoek zo druk is het op de Units 3 en 4. Ik kan diverse mensen voorzien van koffie/thee en ze zijn blij verrast en dankbaar. Daarvoor doe ik dit vrijwilligerswerk gelukkig. Deze ronde is het op Unit 1 medium care heel druk met koffie/thee. In elke ruimte waar patienten liggen kan ik bezoek voorzien van koffie/thee. Onderweg kom ik een dame tegen die vraagt naar een wachtkamer, waar ik net langsloop. Ik kan chocolademelk voor haar meenemen, ook voor zus en mama. Ik sluit de ronde af met een voldaan gevoel. Ik heb me van de week opgegeven voor de Zilverlijn bij het ouderenfonds en denk er over na om dat in plaats van het AMC te doen. Ik ben nog in overweging. Nu eerst weekend. Veel plezier en tot volgende week!