AMC IC 20160115
Bijna een maand terug zat ik hier voor het laatst. Vorig jaar haha. De afgelopen weken heb ik de vrijdagen overgeslagen in het ziekenhuis. 1e kerstdag en nieuwjaarsdag vond ik niet echt dagen voor het AMC. Vorige week had ik de nieuwjaarsbijeenkomst van mijn werk. Vooral kennismaken stond voor mij voorop, dus die avond ook geen gastvrouw. Nu is het weer tijd en ik stap rond kwart voor zes de afdeling op. Het licht in de keuken is uit en dan weet ik. Anouschka is er niet, die sluit nooit helemaal af. Eventjes vind ik het jammer dat ik niet met haar kan bijpraten over de afgelopen weken. Dat laat ik heel snel vallen en haal de sleutels van het kantoor. Ik open de lamellen, zet de PC aan en zet de snoepjes klaar. Ik ben er weer klaar voor.
De eerste ronde is lang en intensief. Op diverse plekken, lees wachtkamers staan nog bladen met kannen en de ruimte is verlaten. Deze neem ik mee en breng deze naar één van de keukens. Onderweg word ik door verpleegkundigen aangesproken of ik de gastvrouw ben. Of ik ervoor wil zorgen dat een grote turkse familie naar een wachtkamer gewezen wordt. Ik geef uiteraard aan dat ik dat doe. Onder natuurlijk de voorwaarde dat ik weet welke naam erbij hoort, op welke unit de patient ligt en als ik ze zie. Als ik op de afdeling rond loop, kan het zijn dat ik ze niet zie. Dat begrijpen ze gelukkig. Ook kan ik diverse bladen koffie thee etc voor mensen klaarmaken en met ondertussen nog leuke gesprekken met verpleegkundigen over het eten dat ze klaarmaken, is het weer een leuke maar intensieve ronde. Al in het begin van mijn dienst zie ik twee vrouwen op de gang buiten de afdeling op een bankje zitten. Tijdens mijn eerste ronde loop ik naar ze toe en vraag of ze wat willen drinken, ook zij maken er dankbaar gebruik van.
Het bezoekuur gaat bijna starten en ik ben benieuwd hoe druk het gaat worden. Twee dames die aan komen lopen, groeten enthousiast. De ene mevrouw bedankt me voor het brengen van het volle blad koffie thee bij een grote groep bezoek. Ze is er erg dankbaar voor. Er lopen zo af en toe bezoekers richting de afdeling. Sommigen kan ik de weg wijzen, anderen wijs ik richting de Unit, enkelen naar de verpleegkundigen die uit mogen zoeken waar iemand ligt. Toch even voor de zekerheid de protocollen voor de gastvrouwen/heren nog eens doorgelezen in de mappen die er liggen. In diezelfde mappen zet ik hopelijk elke week mijn kruisje van aanwezigheid en voor het uitbetalen van die ene zone reiskostenvergoeding haha. De beschrijvingen kloppen nog helemaal. Vond het toch interessant om nog eens door te kijken. Nu de laatste ronde voor vandaag.
De tweede ronde is beduidend minder druk dan de eerste. Er staan wel veel mensen op de gang. Die turkse familie maar die zijn al voorzien door de verpleegkunidgen. Prima, scheelt weer. Ik kan voor enkele bezoekers op de units koffie/thee schenken maar ben eigenlijk weer snel terug op mijn plekkie. Kan ik op tijd naar huis, in de kou op de fiets, haha.
Ik heb weer mijn best gedaan voor vanavond. Ik wens jullie een heel fijn weekend en tot volgende week!