AMC IC 20150821
Sail is in town. Yep niks voor mij. Ik had rond deze tijd op de boot op het IJ kunnen zitten samen met Stefan. Nou daar heb ik van de week eventjes over nagedacht en bedankt. Als eerste moest ik dan het AMC afzeggen en ik vind het vervelend als je dat op het laatste moment doet en daarbij komt... ik vind het véél te druk!!!! Dus Santje zit vanavond heerlijk warm in het ziekenhuis. Water op buro van Anne gekregen, zij is inmiddels verhuisd naar België en doet nog haar laatste diensten. Van Anouschka hoorde ik vorige week dat ze op deze dag jarig is, dus heeft ze vrijgenomen. Ach om Anne weer eens te spreken is ook fijn.
Rond kwart voor zes loop ik de afdeling op, de keuken is gesloten, ik zie blauwe gympies onder de openstaande koelkastdeur staan. Ik heb dan al het vermoeden dat Anne er is. Ik haal de sleutels, open het kantoor en doe de lamellen open. Twee artsen kloppen aan bij één van de familiekamers en vragen de twee dames (die laten te slapen) om mee te lopen richting de afdeling / patient. Ik beloof mezelf dit vanavond goed in de gaten te houden. Anne doet de keukendeur open, groet en loopt naar het spoelhok. Even later staat ze bij me en praten we even bij. Zo hoor ik hoe het haar is gegaan de afgelopen weken. In de tussentijd log ik aan bij de diverse applicaties en start mijn verhaal op.
In de driekwartier dat ik hier zit zijn er diverse mensen in witte jassen heel enthousiast aan het reageren op de snoep. Ze herkennen me, kijken uit naar de vrijdag want dan staat er goed snoep of ze kunnen het niet laten staan. Allemaal leuke reakties van de mensen waarvan ik het telkens niet verwacht. Uiteraard krijgen die mensen met witte jassen wel mijn lieve glimlach en fijne groet. Tijd voor de ronde bijzonderheden. Die ronde is snel voorbij. Er is weinig bezoek en er liggen weinig patienten. Dus snel weer terug op de plek. Ik kon voor een oudere turkse dame thee halen. Meer niet. Het schamele resultaat van deze ronde haha.
Het bezoekuur is begonnen en er lopen af en toe mensen richting de afdeling. De ronde koffie/thee is er weer één om in telijsten. Op één Unit kan ik diverse mensen iets te drinken geven. De marokkaanse familie (heren) die al weken rondlopen kan ik voorzien van thee met veel suiker en limonade. De boefjes van jongens die daarbij horen vragen me warme chocolade melk. Die geef ik bij het kantoor. Een echtpaar op die unit stelt een vraag over ons vrijwilligerswerk. Even later loop ik op de gang en kom Anne tegen. Die wil afscheid nemen, dat hebben we een aantal weken geleden al gedaan en nu doen we het nog ene keer over. Als Anne wegloopt komt een familie aanlopen en ze geven aan dat er familie van de afdelng afkomt. Het is een turks gezin. De familie spreekt ze bij op de gang. De kleine pakt een snoepje. Ik bied een wachtkamer aan en de mevrouw stelt mij diezelfde vraag over mijn vrijwilligerswerk. Even zijn we in gesprek als de andere familie arriveert. De aandacht is weg en bij de juiste mensen. Het was weer fijn om hier te zijn. Wat is dit werk onbetaalbaar! Fijn weekend!!