AMC IC 20150605
Op het moment dat ik dit schrijf is het code oranje in onze regio. Het is vandaag de eerste tropische dag met temperaturen boven de 30 graden. We keken er allemaal naar uit en als het dan zover is zijn we aan het zeuren dat het wel héél warm is. Ik ben vandaag heel wat lui zweet kwijtgeraakt. Het was heerlijk warm in de tuin, ik heb heerlijk op onze ligbedden gelegen. Omdat ik het zonnescherm op tijd heb uitgezet was de temperatuur daaro redelijk aangenaam. Binnen was het helemaal lekker. Dus vandaag wel flink afgewisseld.. even buiten, in de tuinkamer, naar binnen en vise versa. Zo rond deze tijd zou het onweer losbarsten, want natuurlijk is na zo'n hete dag toch weer even de hemel die van zich wil laten horen. Na een warme dag dus vanavond in het ziekenhuis. Rond half zes rijd ik langzaam met de fiets naar het AMC. Ik hoop nog de herrie te horen van de sirene auto's die vanavond voor het zoveelste jaar zieke kinderen voor een groot feest naar Artis brengen. Oh wat was dat een mooi gezicht toen we nog op Wibautstraat woonde. Een grote optocht van sirene auto's met zieke kinderen die je zo blij ermee maakt. Ik hoor eigenlijk niets op de achtergrond en als ik richting AMC fiets zie ik geen auto's staan. Het zal wel voorbij zijn.
Als ik het ziekenhuis in loop, voelt dat als uitzondering aangenaam. Het is toch zo'n 7 graden kouder dan buiten, bedenk ik me. Dat verschil is goed te voelen. In de lift word ik aangesproken of ik vrijwilliger ben voor de kinderen die naar Artis worden gebracht. Ik antwoord dat ik vanavond op IC mijn dienst draai. Dit keer heb ik weer mn badge onnodig aan mn broek hangen. Nog steeds geen tijd genomen om um te laten activeren. Ik ga toch eens een mailtje aan de coördinator vrijwilligers zenden hoe ik dat nu het beste kan (laten) doen. De keuken van de afdeling staat open en Anouschka glimlacht me tegemoet. Ik krijg van haar de badge voor toegang en ik haal de sleutels voor het kantoor. Snel geef ik de badge weer terug en open het kantoor. 'Joehoe Sandra!!!" "Heb je aan me gedacht?" roept Anouschka vanuit de keuken. Ik bedenk me direct dat ik meerdere dingen ben vergeten. Ik had beloofd suikervrij snoep mee te nemen.. Dat is er niet van gekomen. Ik heb nog genoeg snoep, het gaat tegenwoordig niet zo hard meer. Het is daarom ook al even geleden dat ik snoepies heb gehaald. Komende week ook maar weer eens doen dan!
Op de ronde bijzonderheden kom ik een groep mensen in de wachtkamer tegen die vertrekken. Een enkele dame wil een kop koffie die ik haar met alle plezier breng. Bij Unit 5 zie ik drie buitenlands sprekende dames staan. Ik bied ze in mn beste Duits een wachtkamer aan. Na veel handen en voetenwerk blijkt dat ze bij de patient willen blijven wat natuurlijk helemaal geen probleem is. Een andere mevrouw op Unit 5 wil wel een thee. Het ziet er naar uit dat het heel rustig is vanavond. We gaan het zien. Nu wachten op het bezoekuur.
Tot aan bezoekuur is het heel rustig. We zijn net begonnen. Ik heb van Anouschka twee heerlijke sisi gekregen. Dat is toch wel erg lekker, beetje vocht. Het loopt absoluut niet storm. En twintig minuten later is het nog steeds erg rustig. Tijd om het weer in de gaten te houden, hoe nat ga ik worden als ik straks om 20.00 uur naar huis fiets? We gaan het zien. Het lijkt erop dat het meevalt met de regen.
Bij de ronde koffie/thee heb ik iets meer koffie/thee klanten. Een mevrouw die ik eerder in een koffiekamer koffie heb gegeven. Ze zit bij een jonge patient die net vandaag is binnengekomen. Dat vertelt ze aan de hand van mijn vraag of er nog meer bezoek is. Ze vertelt dat in de loop van de avond meer bezoek komt en dat dat mag op deze eerste dag. Aan haar accent hoor ik dat ze van ver komt. Het komt er niet van te vragen waar ze vandaan komt. Er staat bezoek. Ik laat ze erbij. Even later kom ik terug om voor dat bezoek ook koffie/water te brengen.
Weer terug in het kantoortje komt Anouschka bij me zitten. We praten even kort bij. Ze wordt telkens door de werktelefoon gestoord. Het is inmiddels zover dat ze zich mag omkleden en naar huis mag gaan. Ik schrijf dit verhaal nog even af voordat ik de regen in ga.
Ik wens iedereen F I J N W E E K E N D!