AMC IC 20150206
Nee we gaan het niet hebben over hoe koud het was vandaag, dat de gevoelstermperatuur nog verder beneden nul lag vandaag dan de werkelijke temperatuur. Ik ben rond kwart voor zes op de fiets gestapt, jaja jullie horen het goed. Ik was iets later dan normaal. Het was toch heerlijk warm in huis, onee zouden we het niet over hebben. Dus net vijf voor zes loop ik de afdeling op. Achter mee aan de rest van de lift waar ik in stond. Die mensen gingen blijkbaar ook naar de 3e etage IC. Ik haal de sleutels en open het kantoor. Even later is het een drukte van jewelste. Ik ben mn tas aan het uitpakken, de snoep aan het klaarleggen. De mevrouw van de voeding (Anouschka is er niet deze keer) stelt de vraag wanneer wij als gastvrouwen/heren koffie/thee schenken voor bezoek en of zij dat zelf moet doen voor bezoek als de gastvrouwen/heren er niet zijn. Ik sta te klapperen met mn oren als ik haar verhaal aanhoor van een familie die nu op de afdeling bij hun dierbare zit. De familie verwacht gewoon dat ze van koffie/thee worden voorzien en zijn verbolgen als een gastvrouw het deze week te weinig heeft gedaan voor de familie. Ik hoor van de dame dat ook de verpleegkundige het helemaal hebben gehad met deze familie. Ik ben blij dat ik voorgeinformeerd ben. Kan ik me voorbereiden op die mensen. Tijdens het gesprek met de voedingsdame lopen er diverse verpleegkundige richting de telefoon die op mijn buro staat. Ze vragen nog altijd netjes of ze er gebruik van mogen maken. Hhahahaha, denk ik dan... ik word er niet voor betaald. Dan zie ik in mn ooghoeken Melvin de afdeling oplopen. Die zal ik in de loop van dit uur nog wel even spreken. Goed de dienst is begonnen. Ik ga voor de 1e ronde.
De ronde op zich is niet druk. Ik spreek wel even met een leidinggevende over èn de bekers die in de keuken ontbreken en over de familie waar de dame van de voeding het ook al over had. Ik vertel direct dat ik geinformeerd ben; de verpleegkundige bevestigt het en geeft toe dat het een lastig iets is waar ze afspraken over gemaakt wil hebben. Ik geef nog eens aan dat bezoek niet mag verwachten dat er koffie/thee geschonken wordt. Het is geen hotel. Naar alle redelijkheid wordt ook het bezoek goed verzorgd maar als dat gaat lijden onder de patientenzorg kun je dat niet doen. De verpleegkundige heeft al afspraak gemaakt met de familie dat ze alleen die vragen aan haar mogen stellen. Ach en dan is er zo weer een kwartier om. Alleen een kan heet water voor een mevrouw kunnen brengen.
Eenmaal weer terug op de plek wordt het rustig. Dus ik ben weer aan het kijken of er schaatsen is van het weekend en ik word blij verrast. Ook kijk ik naar de vacatures waar ik op kan solliciteren. De bedrijven die erbij horen, zodat ik me een beetje voorbereid op eventuele telefoongesprekken. Inmiddels is Melvin langsgelopen, hij gaat naar huis, hij heeft het blijkbaar zo druk gehad dat een praatje er niet van gekomen is. Dat geeft niet hoor. Volgende week weer een kans. En het bezoekuur is begonnen. Ik heb de lamellen wat meer in het zicht gehangen. Het is weer zo'n dag dat veel mensen niet groeten en me geheel negeren. Ik bedacht me dat het hangen van de lamellen in mijn zicht en dat helpt. De mensen melden zich aan en groeten. Ook het niet groeten is ook de dame van de voeding vandaag opgevallen. We hebben het ermee te doen. Ik ga voor de 2e ronde.
Die is ook rustig. Zoveel mensen als er binnengelopen zijn, zo weinig kom ik er tegen. Af en toe een enkele kop koffie/thee, maar het maakt het er niet minder dankbaar voor. Op Unit 1 kom ik dezelfde mevrouw (patient) al tegen met haar familie die ik al weken van koffie/thee voorzie. Deze keer hebben ze net van de verpleging gekregen. Ook goed. We hebben even een kort praatje over hoe snel de weken gaan. Ik wens ze sterkte en tot volgende week.
Ik ga weekend vieren.. Ik wens iedereen een heel F I J N W E E K E N D!