AMC IC 20150102
Het was een lange en leuke dag vandaag. In de wind gelopen bovenop Nemo. Vandaag ben ik samen met vriendin en dochter naar Nemo geweest. Het is natuurlijk nog vakantie en heéééé'l erg druk. Je kon nog net niet over de mensen lopen. Erg leuk. Rond 11 uur zaten we in de metro heen, rond half vier in de metro weer terug. Nog even langs de Action om lekkere snoepjes te halen en heerlijk naar huis om tomatensoep te eten. Net als ik begin te schrijven, boert die tomatensoep een beetje op, buuurrrpppp. Als we (Joy is weer met me mee vandaag) de afdeling op lopen, is het erg rustig. Het lijkt wel een beetje op vorige week. De keukendeur is dicht en ik kan niet zien of Anouschka er is. We halen de sleutels op en op Unit 6 wordt Joy aangesproken door een verpleegkundige die het heel leuk vond dat Joy haar tijd hier in het ziekenhuis wil doorbrengen. Met een opgeheven hoofd lopen we samen naar het kantoor. We vonden het wel heel leuk wat die meneer zo eventjes tegen Joy zei. We openen het kantoor en zetten de snoepjes klaar. We kijken naar de verhalen in het schriftje en ik schrijf mn standaard verhaal op. De deur van de keuken gaat open en Anouschka kijkt om de hoek en komt enthousiast de keuken uit lopen en Joy een hand geven. Ze stelt zich voor en maakt een kort praatje. Als Joy vertelt dat ze de deur open doet, vraag Anouschka Joy om die deur dan maar voor haar te open en uiteraard gebeurt dat.
Het is tijd voor de 1e ronde! Die ronde ging in een flits. Het is erg rustig volgens ons. Anouschka vindt van niet, nou dat kan! Dus zitten we snel weer in het kantoortje. Joy dr reep chocolade aan het eten... hmmmmm lekkeeuuuaaahhhh!!!
We zetten de bakjes snoep weer op hun plek voor de pak. Net daarna komt er ene 'witte jas' om de hoek zeilen. Die vertelt ons dat ie het moeilijk vindt langs te lopen. Ik haal hem direct uit de droom door te vertellen dat het niet moeilijk is om langs te lopen maar het moeilijk is om niets te pakken. 'Ach ik ben toch geen bezoeker' . Ook daarbij vertel ik hem dat de snoepjes voor iedereen zijn ( ik vertel hem er niet bij dat anders ik niet zo snel van de snoepjes afkom haha, maar denk het wel haha). Van Anouschka krijg ik heerlijk twee bekertjes Sisi, die zijn in een mum van tijd op.
De tijd gaat hard. Het bezoekuur begint en het bezoek komt zo langzamerhand binnen. Joy en ik zijn TV aan het kijken, het is erg rustig met bezoek.
Rond half acht gaan we de ronde koffie/thee doen. Ook daar zien we dat het rustig is. Er is best wat bezoek maar deze is dan of al voorzien van koffie/thee of wil net weggaan. Joy wordt veel door verpleegkundige of bezoek aangesproken op haar vrijwilligerswerk. Dat de mensen het zo leuk vinden dat ze met me mee loopt. Het wordt oprecht heel leuk gevonden. Rond tien voor acht zijn we klaar. Het meeste werk waarmee we bezig waren was kannen vinden voor de koffie. We hebben twee families die twee grote bladen met koffie en thee kannen willen. Nee hoor, dat vragen ze niet, wij hebben het aangeboden en zij hebben dankbaar 'ja' gezegd. Met een glimlach op beider gezichten lopen we weer terug naar het kantoor. Het was weer fijn om te doen voor anderen, al is het erg rustig. Die paar mensen waarvan we de glimlach even naar voren hebben getoverd, zijn voor ons de beloning van de avond.
joy: ik ben weer eens mee naar het ziekehuis.
als ik mee kom ga ik ook messtal slapen bij sandra.
de eerste ronde was erg rustig, maar de tweede had ik het druk.
maar ik vond het wel weer heel leuk vanmiddag heb ik bij de action 3 snickers gekocht en een chocolade reeep mmm lekkker!
en dat ben ik nog steeds aan het eten.
al vast een voorraadje gekocht.
ik heb weer zin in de volgende keer!
groetjes: joy
Natuurlijk moet ik weer het laatste woord hebben haha. Wij gaan heerlijk luxe met de auto naar huis. Op naar de koffie/soepie, limo en een heerlijk weekend!!!!
F I J N W E E K E N D !!!!!