AMC IC 20141114
Zo, ff 2 uurtjes rust. Wat een week heb ik achter de rug! De hectiek springt ervanaf. En de dagen zijn als minuten voorbij gevlogen. Het ziekenhuis vanavond voor die 2 uur brengt me de rust waar ik deze week geen tijd voor heb gehad. Het is bijkomen hiero haha. Rond 10 voor zes loop ik de afdeling op, haal de sleutels en open het kantoor. Anouschka is er vandaag niet. Dat had ze vorige week al verteld. Een andere dame die ik ook al eerder heb gezien en gesproken begroet me bijna net zo enthousiast als Anouschka. De lijst die mijn voorganger van vanmiddag heeft laten liggen oogt druk. Ik ga het zien vanavond. De snoepjes zijn weer in trek. Ik heb ze nog niet neergezet of de aasgieren komen er al op af. Mag ook wel weer. Ze zijn aan vervanging toe. Ze staan er mij alweer te lang haha. De dienst gaat beginnen, want ik ben binnen! Melvin sluipt om het hoekje en zegt me gedag. We praten kort bij. Hij gaat weer snel aan de slag. Het is druk voor hem. Hij vertelt mij dat het bedrijf waarvoor hij nu werkt in het AMC volgend jaar door een ander bedrijf wordt vervangen. Tja die verandering komen mij ook bekend voor. Ik krijg volgende week te horen of ik geschikt/ongeschikt ben voor de nieuwe functie. Dat is spannend dus ik leef met hem mee. Op de ronde bijzonderheden tref ik veel verpleegkundigen op hun plek, ze zijn aan het eten. Er zijn weinig bijzonderheden ondanks dat ik in het schriftje van de vrijwilligers lees dat er veel patienten slecht liggen. Ik ben snel weer terug in het kantoor. Het is zo rustig dat ik tijd heb voor de samenvattingen WB schaatsen te bekijken. Heerlijk zo rustig in mn hoofd. Dat is echt heel fijn. De tijd gaat weliswaar niet snel maar dat geeft niet. Ik geniet van de rust.
Ondertussen komt er af en toe eens wat bezoek binnen. Ik krijg een Sisi van de voedingsdame en al snel start het bezoekuur. Ik ben in afwachting van hordes mensen, haha. We gaan het zien.
Voorlopig komen er nog geen mensen aanlopen. Ik begin me al snel te vervelen. De dame van de voeding is niet spraakzaam, zoals Anouschka. Het is een beetje saai vanavond.
Ook op de ronde koffie/thee is het rustig, ook bijna saai te noemen. De mensen die ik koffie/thee kan schenken zijn heel dankbaar en blij. Zijn ook in staat een grapje te maken en bijv een high five te doen. Lachen hoor naast een dierbare die er slecht bij ligt. Eventjes dat momentje afleiding. En dat is waarom ik het zulk mooi werk vind. Hoe druk ik het ook mag hebben, hoe spannend de volgende week voor mij gaat worden. Dit zijn de momenten dat je er voor anderen bent die het veel moeilijker hebben dan jij. Het is heerlijk elke keer te bedenken dat ik gewoon naar huis mag. Weekend vieren, morgen fijn bij vrienden en hun kids zijn. Ook thuis zijn. Heerlijk! Ik ben daar dankbaar voor.
Ik ga snel afsluiten. Ik wens jullie een H E E L F I J N W E E K E N D !!