AMC IC 20140509
Met frisse tegenwind fiets ik vanavond naar het AMC. Ik kom bijna niet vooruit van de harde bries. Ik realiseer me dat ik rustig aan moet doen want straks is het 25 graden in het ziekenhuis. Dat rustig aan doen loont zeker. De warmte is nog steeds niet te harden in het ziekenhuis. dat ik rustig aan heb gefietst helpt me voor wat betreft mijn eigen lichaamswarmte. Ik haal de sleutels, open het kantoor en zet de snoepjes neer. Ook vanavond heb ik het gevoel dat het rustig gaat worden en tijdens het opschrijven van dit verhaal gaan mijn gedachten even terug naar vanmiddag. Tussen mijn werk thuis door had ik vanmiddag een afspraak met mn vriendinnetje van Markant. Ik schreef hier als het goed is vorige week al over. Oh het was zo fijn om haar weer te zien/spreken. Het leek net of we elkaar vorige week nog spraken, zo goed en gewoon voelde het. Ze gaat op zoek naar een ouder iemand waarbij ik ééns per maand op bezoek kan gaan. Overigens heb ik het vrijwilligerswerk in Open Hof in Amsterdam Oost afgezegd. Heb zelf het idee dat het niet van de grond komt. Ik ben het in ieder geval niet gewend dat ik overal zelf achter aan moet gaan. Goed, ik doe vrijwilligerswerk omdat ik er energie van krijg/wil krijgen. Dat is bij Open Hof niet het geval. Mijn afspraak bij Markant geeft me weer energie. Ze gaat dus op zoek naar iemand waar ik op bezoek kan. Mijn enige wens is 'welkom zijn'. Geen voorkeur voor man/vrouw, dement of gehandicapt, medelander of nederlander, helemaal niet. Ik wil graag als vrijwilliger welkom zijn. Ik heb het tijdens het gesprek minimaal 5x genoemd, zo belangrijk vind ik het. De laatste paar mensen die ik in 2011 heb bezocht wilde het helemaal niet; de zoon wilde graag gezelschap voor zijn moeder. Het hindoestaande gezin waar ik als laatste namens Markant bezoek heb afgelegd waren nooit klaar als ik kwam en dat voelde erg vervelend. Goed, van elke ervaring leer je dus blijf ik het nu vele malen aangeven. Ik ben benieuwd waar mn vriendinnetje mee aankomt. Ik verwacht snel bericht, ze gaf aan dat ze al kandidaten had. Wordt dus vervolgd.
Inmiddels heb ik mn 1e ronde gedaan en zie dat het heel rustig is. De verpleegkundigen kunnen heerlijk op hun gemak eten. Bijna op alle Units zijn de verpleegposten bezet met dames en heren die een heerlijke opwarmmaaltijd nuttigen. Er is nauwelijks bezoek in tegenstelling tot andere vrijdagen dat ik op de IC dienst deed. Drie van de 5 wachtkamers zijn dicht, m.a.w. de deuren zijn gesloten, dus dat wordt ook een makkie vanavond. 10 minuten nadat ik de afdeling op liep loop ik er ook weer vanaf en ga verder met het opschrijven van mijn ervaringen (al zijn het er niet veel).
Zo af en toe komt er bezoek aanlopen. Een grote groep staat in ene voor mijn neus en alhoewel het toch de bedoeling is dat bezoek zich aanmeld, groeten ze met hallo en gaan pontifikaal voor de deur staan. Santje doet gewoon open en ergert zich niet meer aan die houding. Een meneer die als laatste de afdeling op wil lopen ziet de Haagse hopjes en pakt er twee en meldt dat het een late avond voor hem gaat worden. Ik hap en begin een gesprek. Hij wil graag zelf bij zijn vrouw zijn. Als ik aangeef dat er ook familiekamers zijn grijnst hij heel breeduit en vertelt mij dat ie het 'kul' vindt. 'Dat is iets voor oudere mensen'. Ik kan gewoon op de achterbank in de auto of hier op een bank liggen slapen.Ik laat hem in de waan en maak een grapje. Hij loopt de afdeling op nadat we het met zn tweeën met elkaar eens zijn dat in Mokum alles kan en nergens raar van wordt opgekeken. Welke keuze je ook maakt. Heerlijk dat soort mensen! Daar hou ik nu van! Het bezoekuur gaat zo meteen beginnen. Ben benieuwd of er nog wat aankomt....
Het is erg rustig, begin van het bezoekuur komen wat mensen binnenlopen. Rond half acht loop ik de afdeling op voor koffie/thee. Ik ben pas 5 voor acht terug als ik alle Units voorzien heb van koffie/thee. Het is zo fijn om de mensen op de Units aan te spreken. Ze zijn meer dankbaar dan diegene die in de wachtkamers zitten. Ik heb weer mensen mijn aandacht gegeven en weer fijne gesprekken gevoerd, hoe klein ook....
Er volgt vanavond voor mij een uitdaging om wakker te blijven totdat ik Stefan mag ophalen van zijn bedrijfsfeest. Zal mij benieuwen of me dat lukt :-)
Ik ga inpakken, wegwezen en fietsen naar huis. Ik wens iedereen F I J N W E E K E N D !!!!