AMC IC 20140404
Wat vliegt de tijd. Al twee maanden terug heb ik de laatste dienst Gastvrouw gedraaid inhet AMC. Ik zie dat aan mn laatste blog. De afgelopen maanden zijn niet heel fijn geweest. Schoonvader overleden, door mn schouder sliep ik te weinig waardoor ik me ziek heb moeten melden, een directe collega van 54 jaar oud is overleden. zoals ik zei niet fijn. Ik heb begin februari gekozen om ook de diensten op vrijdagavond te laten varen en goed te zorgen voor mezelf. Ik ben er weer klaar voor en voel me heel blij als ik met de opgehaalde sleutels van de afdeling loop. Ik ben weer thuis en mag voor anderen zorgen in plaats van mezelf de komende twee uurtjes.
Op de ronde voor bijzonderheden laat ik zoals ik dat maanden terug al deed de patientenlijst achterwege. Het staat gewichtig maar stelt echt niets voor. Ik kom natuurlijk bekenden tegen. Melvin en ik begroeten elkaar enthousiast. Ik had hem tijdens een fijn gesprek met bezoek van een patient al in de verte gezien en naar hem gezwaaid. Dat gesprek met het bezoek was mn eerste gesprek in tijden. Het is een curator van een meneer (jongen zegt het echtpaar nog) en tijdens hun verhaal hoor ik dat die meneer in het echt 55 is maar in werkelijkheid maar 6. Toen begreep ik de term curator ook wat meer. Ze vertellen wat over de man en waarom ze op bezoek zijn. We hebben echt een heel fijn gesprek dat ik me weer realiseer hoe fijn ik dit werk vind.
Eenmaal terug op mn plek in het vertrouwde kantoortje doe ik de deur weer open voor bezoekers, de voedingsmevrouw. De artsen laat ik gewoon wachten totdat ze zelf hun batches aanbieden hahaha. Nee dat ben ik nog niet vergeten. Pffff wat een arrogantie. Dat is nog niet veranderd. Melvin komt na zijn dienst nog even bijpraten en snelt gauw naar huis. Ik zie hem weer over twee weken. Volgende week heeft hij vroege dienst.
Bezoekuur!. Zo snel gaat de tijd. Er is alweer een uur om. Tijdens mn eerste ronde ontmoet ik een hindoestaande familie (vooral vrouwen) waar ik nog een kan koffie kanbrengen. Ik weet van de verpleging dat het niet goed gaat met hun dierbare en vertel dat ik tot 8 uur aanwezig ben, als ze wat willen ze het altijd mogen vragen en dat ik voor het einde van mijn dienst nog een ronde doe. Ze vertellen mij dat ze bijna gaan eten. Zo net rond bezoekuur komt het eten binnen. Gelukkig kan ik met een grapje de meneer binnenlaten. Deze wordt goed ontvangen. Met een glimlach laat ik ze binnen. De familie ontvangt heel veel bezoek. Er zijn ook mensen bij die weten dat ze op Unit 5 moeten zijn en direct willen doorlopen. Ik doe inmiddels open met de vraag of ze weten waar ze moeten zijn. En die mensen antwoorden dan Oh nee want ze zijn hier voor het eerst. In mezelf moet ik dan even lachen. Dat doe je dus als je voor het eerst de IC op gaat. Het kan mij ook overkomen besef ik me. Uiteraard ga ik voor ze na waar diegene ligt en als ik zie dat het de grote familie is licht ik ze ook in dat ze bekenden gaan tegenkomen. Nu tijdens bezoekuur krijg ik de naam van die patient heel veel te horen. Ik weet het niet altijd omdat het een onuitspreekbare naam is, zelfs voor de familie. Ik zoek het op in de administratie en als ik dan de 1e 3 letters hoor weet ik al wie ze bedoelen. Ook hierom kunnen we dan eventjes lachen en uiteraard doe ik de deur open.
De ronde koffie/thee doe ik rond half acht en ik ben echt wel eventjes bezig. Heb aanspraak van patienten met bezoek. Weer hele leuke gesprekken. Ik heb bezoek binnengelaten die een klein bloemstukje hadden meegenomen. Omdat ik zag dat de patient op Medium Care lag, wist ik niet meer of dat nou wel of niet mocht. Ik laat het ze meenemen. Bij mn ronde koffie/thee spreken ze me aan dat ze nog niemand hebben gesproken van de verpleging. Ik loop naar de verpleging en stel de vraag. De regel is helemaal niet, ze mogen wel het de patient in de verpakking laten zien èn weer meenemen. Ik vertel het de mannen en die hebben alle begrip. Even later zie ik ze het bloemstuk tonen aan hun dierbare. Mooi!. Weet ik ook weer meer. De hindoestaanse familie puilt steeds meer uit. Er wordt naar hartelust gegeten. Het ruikt er heerlijk. Er wordt mij ook eten aangeboden. Ik bedank vriendelijk. Ik mag voor de familie limonade halen voor bij het eten. Dat doe ik uiteraard erg graag. Op het eind van mijn ronde loop ik naar de drukke kamer terug en doe een voorstel. Het karretje dat ze voor de kamer hebben staan, of ze die vol willen zetten met afval of zaken die weg kunnen of kunnen worden bijgevuld (kannen koffie /thee. Zorg ik er voor dat ik voordat ik om 8 uur naar huis ga de boel opruim. Ik maak uiteraard een grapje over schoonmaken en dat ik dat normaalgesproken niet doe. Er wordt door ons allen hartelijk om gelachen. Mooie deal toch? Ik zorg ervoor dat de middagdienst van morgen er geen last van heeft en zij hebben zoals ze er zijn (en dat is nog niet bekend) een 'schone' kamer.
Ik ga afsluiten. Ik ben weer blij dat ik mijn bedrage heb mogen leveren. FIJNNNNNNNNN WEEKENDDDDDDDDDDD ALLEMAALLLLLLLLLLL!!!