AMC IC 20130315
Op de dag dat het een jaar geleden is dat Renate (onze schoonhuis van 38 ) is overleden loop ik het AMC binnen rond kwart voor zes. Ik heb net snoepjes gehaald en paaseieren. Als ik de afslag op het fietspad naar het AMC neem, schieten de tranen wederom vandaag in mn ogen. Ik denk aan een collega die vandaag zijn lieve vrouw heeft begraven. Het jonge gezinnetje is al vroeg uiteen gereten. Ze mocht niet ouder dan 29 worden. Wat is het toch godvergeten oneerlijk in de wereld verdeeld. Er is zoveel leed in jonge gezinnen. Ik draag deze dienst op aan Kelly, ze heeft me niet gekend. Ik heb met haar en haar gezin te doen en voel me zo machteloos. Ik wens het hem en de kleine veel sterkte en kracht. Dat ze verder mogen gaan met mensen om heb heen die hen erdoor heen kunnen trekken.
Wat een wereld. En dan heb ik vandaag thuis gewerkt, in alle gezondheid die me gegeven is. Goed het is spannend. Ik heb aankomende woensdag de uitslag van de diverse jaarlijkse onderzoeken voor mijn diabetes. Dat is niet vergeleken met wat het gezin van Kelly en Renate door hebben moeten maken en nog doormaken.
Ik vertrek van huis als Stefan er nog niet is. Ik kom hem tegen als hij de straat in loopt. In de regen begroeten en kussen we elkaar. Ik fiets naar het AMC, Stefan loopt naar huis.
Mijn dienst begint met het groeten van Anouschka. Ze glimlacht en groet me enthousiast. Ik zie in haar ogen dat er wat is wat ze me wil vertellen. Ze leg haar handen op haar buik en straalt. Ze is zwanger en ik ben de enige die het tot nu toe weet. ze is nog maar een maandje onderweg. hmmm bijzonder denk ik bij mezelf.
Ik loop later de afdeling op, zie dat er twee wachtkamers zijn bezet en vraag naar de bijzonderheden op de diverse units. Die zijn er niet. Als ik terugloop, tref ik een 1e medewerker van het F gebouw ( de IC zit in G). Ze stelt zich voor, ik sta op en geef haar een hand. We hebben al gauw een heel leuk gesprek. We spreken af dat als ze nog eens vrijdagavond werkt dat ze bij mij ... jawel... een snoepje komt pikken/pakken haha.
Ondertussen lopen er diverse mensen op en van de afdeling. Ik zie een man over de gang heen en weer lopen, niet om zich heen kijkend. Bij de 3e keer dat ie langs loopt vraag ik of ik kan helpen. Hij is op zoek naar toilet. Ik open de deur van IC en wijs hem de weg. Als hij later de afdeling afloopt bedankt hij vriendelijk.
Vanmiddag heb ik een collega die naar de uitvaart is geweest gevraagd met een WAje hoe het was. In de dienst in het AMC zenden we wat berichten over en weer. Het moet een indrukwekkende uitvaart geweest zijn. Ik krijg berichten waarbij de tranen in mn ogen schieten. Tussen de tranen door doe ik de deur voor bezoekers open. Het is even emotioneel om zo elkaar op de hoogte te stellen onze beleving van deze dag. Hij vertelt over het verlies van de vrouw van een collega. Ik over hoe ik me voel vandaag met ook de herinnering aan Renate. Het is heftig! Maar wel even goed dat we het naar elkaar uitspreken. Ook al is het via internet. We wensen elkaar fijn weekend. En ja ik heb weekend. Ik zou de zondag moeten werken. Dat gaat niet door. Het werk is uitgesteld. Dus heerlijk weekend straks.
Het bezoekuur is inmiddels weer begonnen en het is een drukke bedoening.
Henk en zijn collega heb ik inmiddels ook weer gezien en gegroet. De heren zijn op zoek naar gomballen. Die zijn er niet, Henk heeft vorige week beloofd twee weken te doen met de gomballen. Ik heb vanavond ook speciaal geen gomballen meegenomen. Beide heren kijken een beetje beteuterd. De ander komt later terug om toch een snoepje te pakken. Ik geeft een koffiebeker snoepjes mee. Hij pakt het enthousiast aan.
Even later staat er aan de balie een verpleegkundige die de politie aankondigt voor een patient. Zo halverwege het bezoekuur zie ik twee uniformen aan komen lopen. Ze kondigen zich aan. Ik antwoord natuurlijk dat ze zijn aangekondigd. We lachen even en ik wijs de weg.
Ook staat er een verpleegkundige voor me die het toch niet kan latenomeen snoepje te pakken. We hebben even een kort gesprek over het nut van de snoepjes. Anouschka kom met haar kar en ik vraag een tweede ronde Fanta. Ik heb heel veel dorst als ik in het ziekenhuis ben. Uiteraard krijg ik de Fanta.
En dan in ene... staat de merouw van vorige week voor mn neus. Ze loopt de afdeling af. Ze ziet me direct en we begroeten elkaar met een ferme handdruk.
En nu ga ik een ronde over de afdeling maken. Bij de ronde kan ik voor diverse mensen koffie /thee en zelfs chocolademelk klaarmaken.
Dan komt Anouschka nog even babbelen en dan is het einde van de dienst. Mijn weekend kan weer beginnen!
Mijn gedachten zijn bij Kelly, Renate en hun gezin. Dikke kusssss