AMC IC 20150612
"Oh nu je er toch bent, mag ik direct al iets aan je vragen/meegeven?" Dat hoor ik achter me als ik op Unit 6 de sleutels van het kantoor ophaal. Ik antwoord natuurlijk met tuurlijk en hoor het verhaal aan van de verpleegkundige. Er komt een poolse familie voor een poolse patient. Ze vraagt mij de mensen op te vangen en richting Unit 6 te verwijzen. Ik beloof dat als ik ze tref ze zelf kom brengen. We verwachten beiden een flinke taalbarrière. Hmm denk ik in de gang terug naar het kantoor, dit belooft beter dan de afgelopen weken maar natuurlijk moeten we dat nog bekijken.
Wat was het weer mooi weer vandaag! Ik heb zelf het grootste gedeelte van de dag binnen gezeten en ik moet zeggen dat is op deze warme dagen niet echt een straf. Vanmorgen vroeg boodschappen gedaan, direct eten gemaakt voor de hele week (dat doe ik nog steeds elke week heel trouw) en flink gesolliciteerd, telefoongesprekken gevoerd en afspraken gemaakt voor volgende week. Ik bedenk me dat ik Anouschka beloofd heb om suikervrij snoep mee te nemen dus ik rij met de fiets net even iets vroeger van huis om richting supermarkt te gaan. Het suikervrije snoep valt erg tegen maar ik vind een klein zakje dropgums en neem deze voor haar mee. Dus rond half zes loop ik het ziekenhuis binnen, de lift naar de 3e etage staat klaar. Bij de keuken tref ik Anouschka en we groeten elkaar heel enthousiast. Ik vertel van de snoep die ik voor haar heb meegenomen. Ze reageert lyrisch, hmmm heerlijk dat iemand zo blij kan worden van een snoepie. De mannen van de schoonmaak staan in de deuropening van de IC, ik bedenk me dat ik nog niet mn pasje heb geregeld en loop snel langs ze de afdeling op. De verpleegkundige licht me in over de familie die verwacht wordt en ik loop terug, open het kantoor en zet de snoepjes neer. Naast de suikervrije dropgum heb ik ook caramelsnoep meegenomen, ja dat heerlijke merk waarvan op de reclame een favoriete caramelwinkel is... duuhhhhuuhhh!!
Ik vraag of Anouschka vorige week nog droog is overgekomen. Ze vertelt me dat ze alsnog onverwacht is opgehaald door familie. Je moet weten, ze woont nog dichterbij dan ik. Ik moet daar elke keer om lachen. Nu ook weer. Het gaat straks regenen. Na zo'n warme dag kun je onweer en regen verwachten. Nog niet in codes geel of oranje maar we kunnen een nat pak verwachten. Mevrouw vertelt me dat ze nog was buiten heeft hangen, ze raakt er niet over uitgepraat. Ook hierom heb ik binnenpretjes. Ik geniet van dit mens! Of ik niet in het weekend wil komen werken. Dan is het gezelliger! De afgelopen dagen is er niemand geweest zegt ze. Dat zie ik in het schriftje met onze verhalen, die van mij iets korter dan de andere. De laatste dienst van deze week is afgelopen woensdagavond. Ik lach haar tegemoet en vertel haar dat ik niet in het weekend ga werken maar door de weeks wil werken, een grote glimlach er achter aan.
Een dochter en zoon komen van de afdeling en merken op dat het kantoor is geopend, de snoep er staat en dat er iemand in het kantoor aanwezig is. Daarover begint het stel een gesprek. Weer even kort over de snoep, mijn werk als vrijwilliger, de toegang tot de IC en van alles en nog wat gesproken. Ze gaan beneden even iets eten/drinken. Ik vertel dat ik er tot 20.00 uur ben. De dienst is begonnen. Heerlijk weer zo!
Op de ronde bijzonderheden die er niet zijn, kan ik diverse mensen op de Units en in de wachtkamers van koffie/thee voorzien. Een leuk gesprek met één van de nieuwe schoonmakers op Unit 1 maakt deze ronde toch weer bijzonder. Hij vroeg of ik nog in het andere ziekenhuis werkte. Ik heb verteld wat de reden was dat ik daar niet meer werk. Oprechte belangstelling en een fijn gesprek met een collega. Een familie die ik in hun wachtkamer voorzie van kannen koffie/thee zijn heel dankbaar en blij met het warme vocht. Fijn weer om deze mensen zo te helpen. Als het bijna bezoekuur staat een wat oudere mevrouw bij mij. Ik zie dat ze het tot aan bezoekuur vol wil praten, gewoon ff praatje maken, ook goed. Ze stelt belangstellende vragen over wat ik zo wel of niet doe op zo'n avond bij IC. Dan is het bezoekuur en het is direct drukken dan andere weken hiervoor. Op mijn 1e ronde voelde ik al dat het leuker was dan vorige weken. Misschien komt het wel door het weer vertelde een verpleegkundige. Tja dat kan natuurlijk. Ik vind het leuk om te merken dat het weer leeft op IC. Inmiddels zijn we dik een half uur in het bezoekuur. Ik ga mijn dienst afronde met de ronde koffie/thee. Ja ook deze ronde is weer fijn. Ik kom dezelfde mevrouw van Unit 6 vorige week tegen. Die patient was diezelfde dag gebracht, dat vertelde ze mij en ze dronk koffie melk. Ik herkende haar op Unit 5. Even weer een kort gesprekje en zoveel dankbaarheid. Hmm heerlijk dat ik dat voor haar mag doen. Er zijn meerdere mensen waarvoor ik koffie/thee mag halen. Bij de één is een kort gesprekje, de ander bedankt beleefd en dankbaar. Ja een hele fijne dienst zo voor de vakantie. Ik ben 4 weken AMC-loos. Er even tussenuit en genieten van het mooie weer.
Voor iedereen: F I J N W E E K E N D !!!