AMC IC 20140711

11-07-2014 18:02

Het is een tijd geleden dat ik met de fiets richting het AMC fietste voor de dienst Gastvrouw IC. Als ik de site waar ik deze blog opschrijf open, zie ik dat mn laatste verhaal van eind mei dit jaar is. In juni heerlijk vakantie gehad en wat meer weken vrij genomen van de dienst Gastvrouw. Een week voordat ik die vakantieperiode zou ingaan, een keer overgeslagen vanwege heftige hoofdpijn na tandartsbezoek. Dus.... lang geleden en blij hier weer te zitten. Direct als ik de lamellen open, staat er een meneer met het bekende gele kaartje met de vraag naar een patient. Ik heb even de tijd nodig om de PC op te starten. Gelukkig (het mag uiteraard niet) heeft mijn voorganger van vanmiddag de PC aan laten staan. Het opstarten duurt niet langer dan aanmelden bij de raadpleegapplicatie. Ondertussen vertelt de meneer hoe het volgens hem met de patient gaat, aflopende zaak...... Ik onthoud de naam en de Unit voor mijn ronde zo meteen. Daarna pak ik het boek waarin de gastvrouwen -heren hun verhaal opschrijven van hun dienst en wil bijlezen. Ik besef dat dat meerdere weken is en log eigenlijk direct op de blogsite aan. Het opschrijven heb ik echt gemist merk ik. Het gaat zo vanzelf dat ik ervan uit ga dat het vanavond weer een heerlijke lange versie gaat worden. Geniet ervan zou ik zeggen haha.

Voordat ik het schriftje ga lezen, ga ik toch eerst de ronde doen. Even de sfeer van vanavond opsnuiven. Wat komt er vanavond op me af?

Het lijkt op de ronde erg rustig. Geen enkele wachtkamer is bezet. Op de Unit waar de patient van de aflopende zaak ligt vertelt inderdaad dat er bezoek is. Ik wacht even op het vervolg van de verpleegkundige want ik verwacht dat ze gaat zeggen dat ze in een aparte wachtkamer zitten en dat ik daar mijn aandacht op mag vestigen. Dat blijft uit en ik laat het zo.

Weer terug op mijn post komt er een surinaamse dame met looprek /houder met medicijnen aanlopen. Ze ziet de snoep en loopt toch even terug. Al met duurt het ongeveer drie kwartier dat we zijn uitgesproken. Een heerlijk gesprek met twee kwetterende dames, die tussendoor ook erg veel lachen en elkaar gewoon niet kennen. Ondertussen is het bezoekuur en doe ik ook open voor de mensen die hun dierbare willen bezoeken. Ik houd telkens rekening met slecht nieuws vanuit Unit 4. Ook dit blijft uit.

Rond half acht nemen we afscheid met of ze is er volgende week niet; dan is ze thuis of ze is er volgende week wel en praten we gezellig weer verder. Ik ga de ronde koffie/thee doen.

Ik loop over de afdeling en kom in contact met een dame waarvan waarschijnlijk haar moeder is opgenomen. De patient is pienter genoeg mij te vertellen dat ze geweldig wordt behandeld in het AMC. Ze praat honderduit. Ik geniet uiteraard. De 'fabriek' in Zuidoost wordt als goed ervaren, dat doet me heel goed. Voor de dochter verzorg ik koffie. Als ze later wegloopt, bedankt ze me nogmaals voor de heerlijke koffie. Ik antwoord dat ie gewoon uit het apparaat komt, ze antwoord dat weet ik, maar jij hebt er een beetje liefde in gedaan en dat bepaalde de smaak!. Kstjing... die heb ik toch maar weer te pakken... hmmmm hier doe ik het voor en ik heb het gemist.

Inmiddels is in één van de wachtkamers een meneer gaan zitten. Ik loop langs en vraag of ie wat wil drinken. Dat wil ie wel. Op de vraag of er nog ander bezoek is antwoord ie dat ze op de afdeling zijn. Ik haal koffie voor hem en zie dat zijn vrouw inmiddels in de kamer zit. Ze eten allebei een broodje. De man en ik maken een grapje over dat mevrouw er toch nog is. Voor mevrouw haal ik uiteraard ook een koffie.

Zelfs een patient heeft vanavond aan mij een kop koffie gevraagd. Uiteraard doe ik dat niet maar beloof haar wel om te vragen bij de mevrouw van de voeding. Ik vraag aan voedingsdame en die verzorgt de koffie. Ik leg haar uit wie het is, ze weet het. Ze verzorgt mopperend de koffie. Ik snap het wel, het loopt allemaal volgens schema en het was net tijd dat ze alles had opgeruimd, schoongemaakt en ze naar huis wilde naar haar lange dienst. Toch doet ze het. Ik bedank haar ook als ze de afdeling oploopt. Zij wenst mij fijne avond als ze weer van de afdeling loopt. Ik groet haar met 'tot volgende week'.

Dat zeg ik ook tegen jullie... tot volgende week F I J N  W E E K E N D!!!!